Foto wyzwanie..

Już od jakiegoś czasu bacznie obserwuję bloga SEN MAI
i uważnie się przyglądam temu co na nim się dzieje, a muszę przyznać, że dzieje się wiele.
Blog o którym mowa to miejsce niezwykle kreatywne, gdzie można znaleźć całą masę inspiracji na przeróżne tematy m.in. DIY,
scrapbooking oraz robótki szydełkowe i codzienne oufity.

Wyzwanie fotograficzne o którym piszę poniżej to jedno z fajniejszych comiesięcznych przedsięwzięć ukazujących się na blogu.

Chodzi o to, żeby przez 7 dni robić zdjęcia na zadane tematy.

Lista tematów poniżej, a więcej informacji o wyzwaniu można znaleźć bezpośrednio na blogu Uli.

To naprawdę super, rozwijająca się zabawa mająca na celu uruchmomić nasze szare komóreczki
i zaprezentować ciekawe zdjęcie, a przy okazji można poznać inne, ciekawe osóbki.
Ot, taka miła odskocznia od dzieciowych tematów:)

I słów kilka o samej pomysłodawczyni:
Urszula Phelep - mega pomysłowa kobietka, tworzy, szydełkuje, fotografuje 

a do tego wszystkiego prowadzi dom i jest mamą uroczej dwójki.

Tylko podziwiać!
A może Wy też ją znacie i lubicie?

Zabawa zaczyna się 4 lutego, wchodzicie w to?
Bo ja już nie mogę się doczekać!

211 dni kochania...

Nie ma to jak skończona siódemeczka!
I ten jeden zębol, taki śmieszny, wystający z cieszącego się pyska:)
Jeszcze się gibie na boki, ale już siada,
jeszcze nie zrozumiale, ale już po swojemu łączy ze sobą literki i gada: ta-ta, ba-ba...itd..


Fajne te siedem miesięcy było.
I tyle jeszcze fajnego przed nami:)


Ktoś, gdzieś, kiedyś powiedział: "Kacperek nie będzie chodził, on będzie od razu biegał" :D
Wulkan energii rośnie nam.

To się nazywa mieć szczęście wypisane na twarzy.

niekapek? heloł!

Kupiłam kubek.
Kubek-Niekapek-Niewypał.
Co prawda fortuny na niego nie wydałam, no ale..

Wiem, że powinnam przeczytać recenzje blogowych mam, poszperać w sieci i skorzystać z mądrych rad ale sie pospieszyłam.
Bo ja taka w gorącej wodzie kąpana. Chciałam mieć szybko, zaraz, teraz.

Kubek poza tym, ze posiada fajny wygląd i że służy Kacprowi jedynie do zabawy to żadnych innych walorów użytkowych w nim nie znajduję.

Mało tego, jeden uchwyt kubeczka już został zdemolowany przez zgrabne rączki mego synka.

A przed podaniem sama go przetestowałam i już wtedy zauważyłam pewną wadę,
trzeba go naprawdę mocno zassać aby cokolwiek z niego wypłynęło.

Małe usteczka zdecydowanie sobie z nim nie poradzą.
A pani w sklepie mówiła, że się tak dobrze "schodzą"...

Wiem, ze na tym etapie czyli po 6 miesiacu dziecko powinno się uczyć samodzielnego picia z kubka.

Dziewczyny pomóżcie, polecacie jakieś godne uwagi niekapki?
Za wszelkie rady będę wdzięczna.

A w sobotę...

Specem od gotowania to napewno nigdy nie zostanę. 

Nie przepadałam za tym i już, ale jeść to i owszem (zwłaszcza w trakcie ciąży i po urodzeniu Kacpra:)

Natomiast jeśli chodzi o moje dziecko to lubię przygotować mu posiłki, a raczej miksować papki na tym etapie :)

Tak więc dzisiaj serwujemy:

INDYK Z WARZYWAMI

Potrzebne będą:

- Warzywa różnej maści, (w naszym przypadku, marchew, pietruszka i seler),

najlepiej nie sypane żadnymi ekstra specyfikami, natura w czystej postaci:)

- świeża pierś indycza (my nie zużyliśmy całej, bo była oggromna)

- wszystko gotujemy, miksujemy, zamrażamy, a potem delektujemy się pysznym zdrowym smakiem:)

A oprócz tego wszystkiego, Kacprowi wyszedł pierwszy zębol! Hurra! 

Już niedługo zaczynamy miesiąc nr.7 i powolutku zbliżamy się do nauki jedzenia łapskami.
Podjęliśmy już nawet pewne próby, co prawda bez efektów, ale Kacper lizał już kiełbasę i kiszonego ogórka, 

ale również miał okazję spróbować marchew, która została pomemłana w jego rączkach i wyrzucona w siną dal
oraz brokuły, które rozgniótł a w efekcie zostały spałaszowane łyżeczką.

jak zawsze wierny obserwator:)

Ogarnięci w pl

Szmat czasu nas nie było. Stęskniłam się za blogowaniem i to baardzo!

3 tygodniowe (ba! trwało to prawie miesiąc!) czekanie na podłączenie do sieci wywoływało u mnie delikatnie ujmując lekki wnerw.
i niestety czynność taka jak blogowanie musiała zejść na dalszy plan.
Obecnie jestem na etapie: Co u Was słychać?, czytam zaległe posty, które nagromadziły się na przestrzeni prawie miesiąca
(oj nazbierało się), piszę komentarze, staram się być aktywna.
Z ogromną tęsknnotą, z ręką na sercu piszę,
WRACAM DO BLOGOWANIA!

A co u nas?
Końcówka roku upłynęła nam niezwykle pracowicie. Początek 2013 również.
Po miesięcznym hotelowaniu u mamy jesteśmy w końcu u siebie.
Aktualnie mieszkamy w małym domku mojej babci.
Całość jest w pełni urządzona, jest kilka starych, antycznych mebli, my dorzuciliśmy nasze graty,
kilka niezbędników zostało dokupionych i gitara!
Dla naszej trójki jak znalazł, więcej nam do szczęścia nie potrzeba (jak narazie:).
Ogólnie rzecz biorąc można rzec "ogranęliśmy sie"!. Już myślałam, że to nigdy nie nastąpi.

Ze zdwojoną siłą i potrójnym pałerem ruszamy!

Bo zimę to my uwielbiamy.
A ubieranie na cebulkę to coś właśnie dla nas:)

Doczekaliśmy się i my..

W ostatnią niedzielę roku 2012 odbył się chrzest Kacperka.

To było drugie stresujące wydarzenie zaraz po locie samolotem:)

A jak było?

Kacper oczywiście musiał pokazać światu kto tak naprawdę rządzi, był płacz i były łzy,
było lanie wodą maleńkiej główki, był tort i byli goście.
Całej masy pięknych prezentów również nie zabrakło.

Sami zobaczcie:)

W tym dniu odbyły się aż 3 chrzty, stąd główka dziecka z lewej strony załapała nam się w kadr.

Ciocia Madzia - ona to potrafi zabawić.

Kacper jako szanowany, młody dżentelmen nie lubi chodzić zbyt długo w tym samym stroju.
W sweterku i na luzaka, tak mu jest najwygodniej.