jesteśmy:)

Powitani chlebem i solą chciałoby sie rzec:)
 a taka na serio to był krupnik (lol!).

W czwartek dotarliśmy na miejsce i już jesteśmy w śnieżnej PL:)

I już piszę co u nas.

Coś o co najbardziej się martwiłam to był Kacprowy lot, pierwsza podróż samolotem. Jak było?
mhmmm... nie napiszę, że było super i przespał całą drogę bo bym skłamała, było trochę płaczu, krzyku,
trochę spania, trochę marudzenia, daliśmy radę:) Zuch chłopak! A w Polsce czujemy się jak ryby w wodzie,
Kacperski jest przenoszony z rąk do rąk, odwiedzają nas ciocie, babcie, wujkowie, jesteśmy tu i tam:)
Nikogo aię nie boi, śmieje się, fajnie jest.
Ogólnie czujemy się jak na urlopie:)

Tylko Kacprowe spanie zostało całkowicie poprzestawiane, robi dłuugie drzemki w ciągu dnia,
co jest dobre dla mnie, ale sen ma baardzo niespokojny(częste pobudki z wielkim płaczem). Mam nadzieję, że się przestawi. 

Dzisiaj wieczorem trafiłam na małą zaskoczkę: mleko, o które się tyle martwiłam - Bebilon,
znalazłam dopiero w ósmym sklepie. Czyżby mało dzieci je piło, czy może moja wioska tak słabo zaopatrzona?:)
Tyle na dziś, taki skrót naszych ostatnich dni, a od następnego posta szalejemy z konkretnymi zdjęciami.

Miłej niedzieli dla wszystkich!!